การละเล่นของไทย

ขี่ม้าส่งเมือง

จำนวนผู้เล่น ไม่จำกัดจำนวน แต่จะต้องแบ่งเป็น 2 ฝ่าย เท่า ๆ กัน

วัสดุอุปกรณ์การเล่น เก้าอี้ 1 ตัว

กติกาการเล่น เลือกผู้เล่นคนหนึ่งให้เป็นเจ้าเมือง (ตามความสมัครใจ) เจ้าเมืองนี้จะต้องเป็นคนกลางไม่เข้ากับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เมื่อได้เจ้าเมืองแล้วให้ทั้ง 2 ฝ่าย จับไม้สั้นไม้ยาวเพื่อเลือกว่าฝ่ายใดจะเริ่มเล่นก่อน เมื่อได้ฝ่ายชนะแล้วก็จะได้เริ่มเล่นก่อน โดยการจัดที่นั่งให้เจ้าเมืองนั่งไกล ๆ สักหน่อย แล้วฝ่ายชนะก็จะเดินไปกระซิบกับเจ้าเมือง(กำหนดวงจำกัดเกี่ยวกับเรื่องที่ กระซิบ เช่น เกี่ยวกับ ดอกไม้ สัตว์ เครื่องใช้ ฯลฯ การเดินมากระซิบของฝ่ายแรกจะต้องปิดเป็นความลับและให้อีกฝ่ายหนึ่งมากระซิบ บ้าง ถ้ากระซิบชื่อตรงกับฝ่ายแรก เจ้าเมืองก็จะพูดคำว่า "โป้ง" ฝ่ายแรกก็จะเป็นเชลยของอีกฝ่ายหนึ่ง(เชลยคือคนที่ถูกกระซิบตรง) แต่ถ้าฝ่ายที่สองกระซิบไม่ตรงกับฝ่ายแรก ฝ่ายที่ 2 (คนกระซิบ) ก็จะเป็นเชลยของฝ่ายแรก ทำเช่นนี้จนฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหมดคนเล่นก็ให้ฝ่ายชนะขึ้นขี่หลังไปส่งยังตัว เจ้าเมือง

รีรีข้าวสาร

จำนวนผู้เล่น อย่างน้อย 8 คน

วัสดุอุปกรณ์การเล่น บทร้องเพลง

กติกาการเล่น ให้ผู้เล่น 2 คนเอามือประสานกันเหนือศรีษะทำเป็นซุ้มลอดให้พวกที่เล่นที่เหลือลอด ให้คนหนึ่งเป็นพ่ออีกคนหนึ่งเป็นแม่ ผู้เล่นที่เหลือกอดเอวเป็นแถวยาวลอดใต้ซุ้มพร้อมทั้งร้องเพลง พอจบเพลงผู้ที่เป็นซุ้มจะครอบคนสุดท้ายของแถวเอาไว้แล้วจะถามว่าอยู่กับใคร "พ่อหรือแม่" เมื่อเลือกพ่อจะบอกว่า "หักคอ จิ้มน้ำพริก" เมื่อเลือกแม่ "ลอยแพไป" แล้วให้ไปกอดหลังพ่อหรือแม่ไว้ เมื่อเล่นเสร็จจนหมดทุกคนก็จะทำการชักคะเย่อ ระหว่างพ่อกับแม่และลูก ๆ ที่กอดเอวกันไว้

บทเพลงประกอบการเล่น รีรี ข้าวสาร สองทะนานข้าวเปลือก เลือกท้องใบลาน เก็บเบี้ยใต้ถุนร้าน คดข้าวใส่จาน พานเอาคนข้างหลังไว้

แหล่งที่มา